چرا در "اروپا" باران هست اما در "کشورهای اسلامی" خشکسالی؟

حوزه/ یک کارشناس مذهبی با بیان اینکه «خداوند قوم و خویشی با کسی ندارد»، دلیل برخورداری برخی کشورهای غیرمسلمان از نعمت‌های آشکار را عمل به قوانین بین‌المللی الهی مانند صداقت و وجدان کاری دانست و هشدار داد: مبادا غیرمسلمانان در عمل به قرآن از ما پیشی بگیرند.

به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین عالی در یکی از سخنرانی های خود به موضوع خشکسالی در کشورهای اسلامی پرداخت و گفت:

سؤالی است که گاه برخی، به‌خصوص جوانان، مطرح می‌کنند و آن این است: چرا ما در کشور خودمان یا برخی از کشورهای اسلامی — بااینکه مسلمان هستیم و عبادت می‌کنیم، نماز و روزه و اشک و توسل و زیارت و این‌ها را داریم — با این وجود خشکسالی هست، قحطی هست، سیل هست، زلزله هست، این بلاها و مشکلات هست؛ ولی مثلاً در کشورهای اروپایی، شما می‌بینید بااینکه مسلمان نیستند و اهل عبادت و دعا و زیارت و این‌جور چیزها نیستند، اما با این وجود قاره‌ی سبزی است و بارندگی زیاد هست، آنجا اصلاً سیل نمی‌بینید و از جهت نعمت‌ها، نعمت‌های خوبی آنجا هست و راحت زندگی می‌کنند. چرا چنین است که ما که مسلمانیم و اهل عبادتیم، این‌چنین هستیم و آنجا — مثلاً — برکاتی هست؟

حتی گاه برخی در این جهت، خدای‌نکرده، دچار یک‌سری تردیدها و شبهه‌های سنگینی هم می‌شوند.

بدانید من این را عرض می‌کنم خدمتتان که اولاً خداوند متعال قوم‌وخویشی با کسی ندارد و با سنت‌ها و قوانینش عالم را اداره می‌کند. یک‌سری قوانین و فرمول‌هایی که بین‌المللی هم هست و کاری به مسلمان و غیرمسلمان ندارد.

مثلاً شما می‌دانید اگر کسی صله‌رحم کند و به فامیلش رسیدگی کند — چه مسلمان باشد، چه غیرمسلمان — طول عمر پیدا می‌کند و برکاتی در زندگی‌اش می‌آید.

اگر کسی صداقت داشته باشد و راست بگوید — پیغمبر اکرم فرمود: «إِذَا اَلتَّاجِرَانِ صَدَقَا وَ بَرَّا بُورِکَ لَهُمَا / دو معامله گر اگر راستگو و نیکوکار باشند سودایشان از برای هر دو مبارک است» — وقتی راست می‌گوید، برکت برایش می‌آید. نفرموده تاجر مسلمان، نفرموده تاجری که نمازشب بخواند؛ نه، این یک قانون بین‌المللی است: تاجر وقتی راستگو باشد، برکت پیدا می‌کند.

ببینید، یک‌سری قوانین، قوانینِ بین‌المللی است، یعنی کاری به مسلمان بودن ندارد، برکت الهی را جذب و جلب می‌کند.

خب، ما مسلمانیم اما در عین حال به یک‌سری دستورات دین عمل نمی‌کنیم. در بازارمان راست نمی‌گوییم، دروغ هست. هم — مثلاً — فروشنده می‌گوید این جنس درجه یک است، می‌داند درجه یک نیست، مارک درجه یک را زده؛ یا مثلاً می‌گوید قیمتش فلان مقدار است، می‌داند قیمتش این نیست، قیمت را بالا می‌برد که خریدار هر قدر چانه بزند، بیاید پایین تا بتواند سود کند.

ببینید، خب ما مسلمانیم ولی در عین حال راست نمی‌گوییم، وجدان کاری باید داشته باشیم. اگر می‌گوییم جنس درجه یک است، باید درجه یک باشد؛ ساعت کار اگر ایستاده‌ایم، درست کار کنیم؛ این کار را نمی‌کنیم؛ اخلاق خوشی با مشتری‌مان نداریم، اخلاق خوشی با ارباب‌رجوعمان نداریم. اما شما در همین کشورها می‌بینید که بااینکه اهل عبادت و اهل خدا و این حرف‌ها هم نیستند، اما در عین حال در بازارشان راست می‌گویند: وقتی می‌گویند این جنس درجه یک است، درجه یک است؛ وقتی می‌گویند این کالا قیمتش فلان است، اگر چانه بزنی به تو می‌خندند: «یعنی چی؟ من خب قیمتش را گفتم!» اخلاق اول وقتش با اخلاق آخر وقتش یکی است؛ این‌طور نیست که آخر وقت خسته باشد و خستگی‌اش را بخواهد سر مشتری و ارباب‌رجوع تلافی کند. نظم دارد، قانون‌پذیر است و رعایت می‌کند. خب، ببینید، این‌ها دستورات دین ماست.

خدا رحمت کند مرحوم سیدجمال‌الدین اسدآبادی را؛ می‌گفت: «من خیلی کشورهای اروپایی و غربی رفتم، خب آنجا مسلمان ندیدم ولی اسلام را دیدم؛ در کشورهای اسلامی مسلمان بود ولی اسلام را ندیدم.» حالا درست است که این جمله قابل انتقاد است و اغراق هم نباید داشت — آنجا این‌طور نیست که همه‌ی احکام و دستورات خوب انجام شود، آنجا بحران خانواده دارند، خانواده دچار فروپاشی شده، بحران زن آنجا هست، زن تبدیل به یک کالای لوکس شده؛ آن‌ها مشکلات خودشان را دارند — اما در عین حال در به‌خصوص مسائل مربوط به کسب‌وکار و تجارت و اقتصاد، یک‌سری امور را رعایت کرده‌اند که این امور برکت می‌آورد؛ فرق نمی‌کند.

سنت‌ها و قوانین الهی است که به‌صورت بین‌المللی همه‌جا گذاشته شده. عرض کردم خدا قوم‌وخویشی با کسی ندارد. خب، مسلمانی اگر این‌چنین باشد، خدا برای او هم برکت می‌فرستد.

خدا در قرآن فرموده که اگر اهل بلاد و سرزمین‌ها کسانی باشند که تقوا داشته باشند و مسائل را رعایت کنند — حداقل در یک‌سری از آن اموری که عرض کردم، اموری که حق‌الناس است — توجه داشته باشند، خب برکت برایشان می‌آید.

اگر من عمل نکنم، بی‌برکت می‌شوم — ولو مسلمان باشم و نمازشب بخوانم — و اگر دیگری عمل کند به این قوانین و سنت‌های بین‌المللی و عمومی، برکت برایش بیاید.

ان‌شاءالله که خودمان بتوانیم اهل عمل باشیم به دستورات دین.

امیرالمؤمنین علیه‌السلام تعبیری دارند که: «الله‌الله فی القرآن؛ لایسبقنّکم بالعمل به غیرُکم.» مبادا در عمل به قرآن دیگران از شما پیشی بگیرند.

دیگران یعنی چی؟ یعنی غیرمسلمان‌ها.

مبادا آن‌ها از ما پیشی بگیرند که دستورات دین مال ماست.

خب، نظم، قانون‌پذیری، اخلاق خوش داشتن، راستگو بودن در معامله و معاشرت — خب این‌ها همه دستورات دینی ماست.

ما اگر عمل نکنیم، بی‌برکت می‌شویم و اگر کسی عمل کند، برکاتی برایش بیاید. ان‌شاءالله که بتوانیم عامل به دستورات دینمان باشیم.

برای شنیدن و دانلود صوت اینجا را کلیک کنید

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha